Wystartowaliśmy w Katowicach, jadąc przez Czechy i Austrię. Pierwszą noc spędziliśmy na dziko, przy granicy czesko-austriackiej nad przyjemną rzeczką, integrując się przy ognisku.

W sumie 18 uczestników podróżowało przez 3 tygodnie dwoma busami. Był to dopiero początek. Chcieliśmy się lepiej poznać. Każdego dnia spędzaliśmy ze sobą bardzo dużo czasu, na koniec dochodząc do wniosku, że znamy się już jak najbliższa rodzina. Polecam ten sposób podróżowania. Jest to świetna okazja do poznania ciekawych ludzi, odwiedzenia mnóstwa fantastycznych miejsc i to za relatywnie niewielkie pieniądze. Koszt takiej wyprawy to zaledwie 2400 zł. Busy wyposażone są w prowiant i sprzęt do jego przygotowywania. Codziennie napełnialiśmy baniaki z wodą, aby wykorzystywać ją np. do przygotowywania posiłków w trakcie postojów.  Nocowaliśmy w namiotach (w moim przypadku również w hamaku survivalowym, o czym niedługo również przeczytacie na blogu). One także są na wyposażeniu busów. Idealna sprawa dla każdego, kto nie boi się kempingowych warunków, kto nie marudzi z powodu drobnych niedogodności z tego wynikających. Za to docenia dobre towarzystwo i bliski kontakt z przyrodą. Ja na pewno do takich osób właśnie należę. Niedługo opiszę Wam specyfikę takiego podróżowania. 

Chorwacja jest bardzo popularnym kierunkiem podróży wśród Polaków. Kiedy jeszcze pracowałem w biurze podróży, przekonałem się, że najchętniej docieramy tam własnym samochodem. Nic dziwnego, w zależności od miejsca startu i celu destynacji, podróż trwa ok. 10 godzin. Najchętniej odwiedzamy stolicę Chorwacji- Zagrzeb, półwysep Istria, Jeziora Plitwickie i Krka, Riwierę Makarską oraz położony najdalej na południe- Dubrownik. Na Istrii tym razem nie byłem, więc ten region odpuszczam. Riwiera Makarska jest doskonałym miejscem na urlopowy wypoczynek nad morzem, ale na to również na naszej wyprawie nie było czasu. 

Wyjazd na zwiedzanie Chorwacji można „ogarnąć” na kilka różnych sposobów. Jak wspomniałem, można wybrać się tam samochodem albo tak jak ja miałem okazję podróżować – ze stowarzyszeniem organizującym podobne wyjazdy. Można też wybrać wycieczkę z biurem podróży (np. tu są wycieczki objazdowe do Chorwacji lub dojazd własny) – zaletą jest na pewno to, że nie musimy się martwić o transport i nocleg, bo tym zajmuje się touroperator. To fajna opcja, jeśli chcemy wypocząć w konkretnym regionie Chorwacji. I nie musimy wcale „kisić się” cały czas w hotelu – do wyboru jest zawsze sporo wycieczek fakultatywnych, możemy też wybrać się na indywidualne zwiedzanie. Inna opcja z biur podróży to wycieczki objazdowe – wówczas mamy możliwość zwiedzić cały kraj, nocując w różnych miejscach. Generalnie wszystko zależy od naszych wycieczkowych upodobań, ale na pewno każdy znajdzie coś dla siebie.

Zagrzeb

Zagrzeb to dość duże miasto, ok. 800 tyś mieszkańców. Z pozoru przypomina każdą inną stolicę europejską. Jednak warto poświecić jej choć kilka godzin, bo potrafi pozytywnie zaskoczyć. Zanim wybierzecie się na zwiedzanie miasta miasta, warto rozważyć skorzystanie z bezpłatnego przewodnika po mieście, jakim jest Free Tour Zagreb. Szczegóły ich oferty znajdziesz w linku. Moim zdecydowanym faworytem są punkty widokowe. Cześć miasta położona jest nieco wyżej od reszty, co daje świetne możliwości obejrzenia ciekawych panoram. Zagrzeb dzieli się na Dolne i Górne Miasto. Jeśli jesteśmy bardziej leniwi, możemy do tego drugiego dotrzeć najkrótszą koleją na świecie. Pokonuje zaledwie 66 metrów trasy, aby ulżyć naszym nogom 🙂 Nie przyzwyczajajcie się jednak za bardzo, bo podróż trwa mniej niż minutę. Z górnej stacji kolejki mamy już bardzo blisko do wspomnianej wcześniej panoramy miasta.

Niedaleko ma też swoja siedzibę Muzeum Zerwanych Relacji. Jest to jedno z najdziwniejszych miejsc i osobiście trudno mi je zakwalifikować jednoznacznie jako muzeum. Bo czy jest nim miejsce, w którym możemy głównie poczytać o prawdziwych historiach zakończonych wielkich miłości ? Jak dla mnie przereklamowane. O wiele większe wrażenie zrobi na Was ciekawy dach Kościoła św. Marka. Na jego południowym spadzie ułożono wzór dwóch herbów – po stronie wschodniej Zagrzebia, zaś po zachodniej Trójjedynego Królestwa Chorwacji, Slawonii i Dalmacji, którego od 1868 roku Zagrzeb był stolicą.

Jeśli chcemy poczuć prawdziwy klimat miasta, powinniśmy wybrać się na Targ Dolac. To miejsce pełne świeżych, lokalnych produktów, głównie warzyw i owoców, ale także kwiatów i drewnianych zabawek. Nazywany jest pieszczotliwie Brzuszkiem Zagrzebia. Zakupy możemy tu zrobić codziennie do g. 15:00, w soboty do 14:00, w niedzielę do 13:00.

Nad miastem góruje widoczna z daleka Katedra.  Zbudowana w XI wieku, częściowo zburzona po trzęsieniu ziemi w 1880 roku, ma nowe oblicze, odkąd austriacki architekt Hermann Bolle zaprojektował dodatkowo do pierwotnego budynku dwie wielkie wieże. Sprawiają one, że katedra jest niewątpliwie symbolem Zagrzebia. Herman Bolle pracował również nad dwoma innymi symbolami miasta Zagrzeb: cmentarzem Mirogoj i wspomnianym wcześniej kościołem św. Marka. Katedra wewnątrz robi jeszcze większe wrażenie. Warto wiedzieć, że znajdują się tu jedne z największych organów w Europie.

W Górnym Mieście nie powinniśmy też pominąć ulicy Tkalčićeva. Jest to bez wątpienia reprezentacyjna ulica Zagrzebia, stanowiąca również jego wewnętrzną stolicę smaku. Znajdziemy tu doskonałe restauracje chorwackie, ale też włoskie czy tureckie. To miejsce tętni życiem, chociaż podobno najładniej jest tu po zmroku, kiedy robi się bardziej nastrojowo. Osobiście lubię poszwendać się czy nawet trochę zgubić w obcym mieście. Udaje się wtedy trafić do ciekawych, czasami mniej obleganych przez turystów miejsc. 

Macie trochę więcej czasu? W takim razie polecam Wam jeszcze znajdujące się na obrzeżach miasta jezioro Jarun. To świetna okazja na odpoczynek po całym dniu spędzonym w gwarnym mieście. Miejsce idealne, aby popływać czy się poopalać.

Park Narodowy Jezior Plitwickich

Kiedy myślę o Chorwacji, od razu przychodzą mi na myśl Jeziora Plitwickie. Wszystko wskazuje na to, że nie tylko mi, bo możemy być pewni, że kiedy tam już dotrzemy, będą też tam i tłumy innych turystów. Mimo to jest to miejsce, które choć raz warto zobaczyć na żywo. Jeziora Plitwickie to najstarszy i największy park narodowy w Chorwacji. W roku 1949 roku został ogłoszony pierwszym parkiem narodowym Chorwacji. Już w 1979 roku wpisano go na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W 1997 r. Poszerzono granice parku narodowego, a dziś obejmuje on obszar o powierzchni ok. 300 km2. Zaskoczyło mnie to, że same jeziora, które wydaja się być główną częścią parku, zajmują w rzeczywistości zaledwie 1 % jego powierzchni.

Internet pełen jest świetnych zdjęć, pokazujących piękno parku. Moim zdaniem nie ustępuje ono temu, co możemy zobaczyć na własne oczy. To prawdziwy festiwal powalająco pięknej przyrody, prezentującej się niesamowicie przy pomocy strumieni, wodospadów, rzek, przyjemnych ścieżek i tras. Można je pokonać pieszo a cześć z nich niewielkim promem. Cały obszar również duże wrażenie. Na Plitwice koniecznie trzeba zaplanować co najmniej kilki godzin na zwiedzanie. Tym bardziej, że bilet wstępu nie należy do najtańszych (ok. 85 zł).

Park Narodowy Jezior Plitwickich oferuje odwiedzającym siedem różnych tras do zwiedzania jeziora i cztery szlaki turystyczne. Choć są one dokładnie opisane na kilku mapach, nam zdarzyło się w pewnym momencie pomylić trasę.  Park jest otwarty dla zwiedzających przez cały rok.

Zanim jednak zdecydujecie się na zwiedzanie, warto zajrzeć na przygotowany opis tras z praktyczna mapką. Znajdziecie go TUTAJ.Trzeba zarezerwować na przejście dedykowanymi trasami od 2 – 8 godzin. My mieliśmy zaledwie 3 godziny, co powodowało, że zwiedzaliśmy nie tak jak lubię najbardziej, ale nieco w pośpiechu. Nie udało nam się również skorzystać z przepłynięcia stateczkiem po jednym z jezior. Sam rejs jest bezpłatny, w cenie biletu wstępu do Parku. Kolejka do skorzystania z tego środka transportu jest zazwyczaj dosyć długa, szczególnie pod koniec dnia. Z najdalszych części Parku możemy wrócić z powrotem do wejścia głównego wewnętrznym, bezpłatnym transportem obsługiwanym przez busiki.  

Dubrownik

Dubrownik jest najchętniej odwiedzanym przez turystów miastem w Chorwacji. Ma się wrażenie, jakby sezon turystyczny trwał tu nieprzerwanie cały rok. Oczywiście miesiące wakacyjne są pod tym względem absolutnie szczególne. Ciasne uliczki starego miasta wydają się być niedostosowane do takiego natężenia ruchu.

Wbrew powszechnej opinii w samym Dubrowniku plaż jest bardzo niewiele. Warto o tym wiedzieć, bo wiele osób kojarzy Dubrownik- Chorwacja. Miasto słynie jednak z zabytków, architektury, lokalnej kuchni i życia nocnego. Stare miasto w Dubrowniku – jako zespół miejski – w całości zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Mały disclaimer… jeśli planujecie kontynuację podroży do Czarnogóry, to w miejscowości Ulcinij znajduje się jeszcze starsza starówka. Mimo to, ta dubrownicka ma w sobie oryginalny, niepowtarzalny charakter. 

Najbardziej znana część Dubrownika – stare miasto (Stari Grad lub Grad) stanowi tylko niewielką część współczesnego miasta. Współczesny Dubrownik ciągnie się na długości kilku kilometrów wzdłuż wybrzeża wąskim pasem między brzegiem Adriatyku a wapiennym wzgórzem Srđ.

Mury tego miasta są prawdziwym cudem. Obecne zostały zbudowane między XII a XVII wiekiem, otaczając stare miasto. Miejscami mają  grubość do sześciu metrów i nigdy nie zostały naruszone przez wrogie wojsko. Podczas budowy Wieży Minčeta, jednego z głównych punktów obronnych miasta, brak materiałów budowlanych w okolicy skłonił władze do nakazania każdemu, kto przybył do miasta, od strony portu Gruž lub Bramy Ploče, by dostarczyć ze sobą kamienia jako budulec. Fani Gry o Tron doskonale znają miasto i jego okolice  za sprawą planu zdjęciowego, który miał tu miejsce przy kręceniu części serialu. 

Dla turysty, który pierwszy raz odwiedza te okolice zaskakujący może być fakt, że pas drogi szerokości 12 mil, w tym miasto Neum, jest częścią Bośni i Hercegowiny i odcina Dubrownik od reszty Chorwacji. W XVII wieku Republika Dubrownik zmusiła do sprzedania Osmanom dwóch działek, a jednym z nich był korytarz bośniacki. Wszystko po to, by zwiększyć ilość wpływu gotówki i powstrzymać siły weneckie, posuwające się naprzód z północy. Najdłużej działająca apteka w Europie i jedna z najstarszych na świecie znajduje się w klasztorze franciszkańskim w Dubrowniku. Tutaj mnisi przygotowywali zioła dla lokalnych mieszkańców. Dziś funkcjonuje jako nowoczesna apteka.

Kupari

Cześć z naszej grupy, w tym ja, postanowiliśmy pojechać do znajdującego się zaledwie 8km od Dobrownika, Kupari. To miejsce ma niezwykłą historię. Niegdyś niewielka miejscowość, ukryta w zatoce w kształcie podkowy przed niechcianymi gośćmi i atakami piratów. W XII wieku znane z produkcji cegieł i płytek. Od 1920 roku powstały tu monumentalne jak na tamte czasy kompleksy hotelowe. Początkowo był to Grand Hotel, potem w latach 60-tych kolejne. Pięknie położone nad uroczą zatoką z 400 m plażą, przyciągały mnóstwo turystów. Kupari wydawało się kwitnąć. Tak było do 1991 roku, kiedy armia jugosłowiańska ostrzelała to miejsce od strony Adriatyku podczas początkowych etapów chorwackiej wojny o niepodległość, lub jak to określają  Chorwaci – Domowinski rat (Wojna Ojczyźniana).

Kurort Kupari nadal istnieje. Ale zupełnie pokiereszowany historią, jakby w kawałkach. W ciągu ostatnich dwudziestu lat hotele zostały całkowicie zrabowane. Nie pozostały miedziane rury, armatura, marmurowe podłogi, meble i wiele innych. Co odważniejsi, wspinają się na dachy hoteli. Ja miałem okazję zobaczyć je nie tylko z zewnątrz. Ogromne powierzchnie wewnątrz upewniają mnie, że dawno temu tętniło tu turystyczne życie. Przypomina mi pod pewnymi względami ukraiński Prypeć, z tą różnicą, że tutaj doszło do celowego i bezmyślnego okrucieństwa. Nie był to żaden wypadek. Ten fakt czyni to miejsce wyjątkowym i stanowi przykre przypomnienie do czego prowadzi nienawiść jednego człowieka do drugiego. 

Obecnie planuje się w Kupari rewitalizację, odbudowę w miejscu zniszczonych doszczętnie budynków hotelowych zupełnie nowych kompleksów. Ciekawe ile jeszcze pozostanie czasu na odwiedzenie tej dawnej perły nad Adriatykiem. Póki co jest to, mimo przygnębiającego sąsiedztwa miejsce idealne do wypoczynku na plaży. Są one piaszczyste i kamieniste, a woda przyjemnie ciepła.

Można tu nie tylko plażować, ale i smacznie zjeść w pobliskiej restauracji. Na plaży spotkamy tu również turystów i lokalsów grających w piłkę siatkową. Zdają się oni traktować to miejsce jako oryginalną miejscówkę. Fakt, jest pięknie, a patrząc na okolicę z najwyższych pięter jednego z hoteli, na pierwszy rzut oka nie dostrzeżemy nawet, że pozostałe budynki są tylko szkieletem bez życia.  

Powyższe miejsca są szczególnie przeze mnie polecane w Chorwacji. nie miałem okazji zobaczyć wszystkich, które chciałem, ale zrobię to w najbliższej przyszłości, uzupełniając ten wpis. A jakie miejsca w tym kraju Wam przypadło najbardziej do gustu lub jakie planujecie odwiedzić ?

Artykuł powstał w ramach płatnej współpracy z Foster Travel.